zondag 23 juli 2017

Rome is in zicht....!

We zijn er bijna! Nog zo'n 20 km en dan staan we op het St Pietersplein. Echt bizar dat het bijna zover is. Een beetje een dubbel gevoel omdat het zo leuk is om te fietsen en lekker onderweg te zijn. Maar het is wel ons doel en het is natuurlijk wel heel gaaf als we t dadelijk echt gehaald hebben. 

De laatste loodjes wegen het zwaarst en dat was de afgelopen dagen zeker het geval. We hebben echt afgezien! We hebben veel geklommen, niet 1 lange klim, maar telkens 1 of meerdere km's klimmen en dan weer naar beneden zoeven en wéér klimmen. Dat in combinatie met heel warm weer (vandaag was het zo'n 36 graden) en 4 lekke banden waardoor we veel tijd verloren, maakte dat we ons doorzettingsvermogen goed getest hebben ;-). Daarnaast zijn we wat minder attent aan het worden waardoor we inmiddels best wat spullen kwijt zijn geraakt de afgelopen dagen (o.a. waslijn, campingstekker), haha dus het is ook tijd dat we er zijn! 

Vrijdag ochtend fietsten we weg in Assisi na nog een heleboel blikken op de prachtige stad geworpen te hebben. Senn vroeg zich waar de blikken stonden, want die zag hij niet ;-). We hadden behoorlijk wat vertraging trouwens. We waren zelf te laat uit bed, vervolgens was de band van de fietskar lek en had Senn een nat bed. Maar goed, gewoon vrolijk blijven, doen wat we moeten doen en uiteindelijk zaten we na een heus uitzwaaiteam op de camping dan toch echt op de fiets. De weg was mooi! En we kwamen door een prachtig plaatsje, waar we midden op een pleintje een heerlijk broodje gegeten hebben. We wilden tot in Massa Martana komen waar we bij een agroturismo konden kamperen. En dat lukte! En na een heerlijke frisse duik in het zwembad kregen we bezoek. Hanneke en Rolf met hun meiden zijn op huwelijksreis in Assisi en we vonden het allemaal erg leuk elkaar zo ver van huis te zien. Aangezien wij wat minder mobiel zijn, kwamen zij ons opzoeken. Voor onze kinderen even wat onwennig, maar al snel hadden ze de grootste lol en konden ze heerlijk spelen. Senn vroeg nog: 'mama, spreken zij gewoon onze taal?' En wij hebben heerlijk gekletst, we hadden uiteraard genoeg te vertellen allemaal. 

Na een lekker ontbijtje op de camping, vertrokken we voor weer een dagje fietsen. Ook weer erg mooi én echt pittig. We komen door mooie plaatsjes, Marcel plakt nog een band, puffen veel, drinken een heleboel water, onze mannen slapen om de beurt in de kar en we maken veel foto's en filmpjes. 

Afdalingen blijven bijzonder. Denk 1 van mijn mooiste herinneringen aan onze reis. Twee armpjes om mijn middel, de wind in mijn gezicht (als het zo warm is, lijkt het net een warme föhn) en Senn die roept, 'mama, wat een avontuur hè'! Ook heel bijzonder zijn de smalle straatjes, waar de ramen open staan en je de Italiaanse inwoners hoort praten met elkaar en je het bestek op de borden hoort. Ik vind dat zo'n mooi geluid. 

Uiteindelijk kwamen we gisteren op 1 van de mooiste campings tot nu toe. Heerlijk rustig en erg mooi! En het zwembad, dat was een feestje voor onze mannen, een enorm groot peuter / kleuter bad met een hele gave glijbaan waar Senn en Mika heerlijk gespeeld hebben. En wij uiteraard ook een beetje ;-). Het eten in het restaurant was weer lekker. Volgens mij hebben we nog nooit zoveel gegeten in een restaurant, we hadden echt zo'n honger.. Het zelf koken is de laatste twee weken wel wat minder geworden, het goede leventje in Italië is veel te leuk en te lekker. En zoals Senn zei: 'mama, ik kan mijn handen niet meer om je middel, dat kon ik aan het begin van de vakantie wel hahaha'. Ik hoop dat t toch wel meevalt, maar goed, de pizza's, pasta's, drankjes en ijsjes smaken wel echt goed. 

Vanochtend hadden we de wekker weer vroeg gezet, bleek dat we ons navigatiesysteem nog bij de receptie hadden liggen die uiteraard nog niet open was. Heel blij waren we met onze buurman die ons echt super geholpen heeft om iemand van de camping te vinden die ons kon helpen, én ons verblijde met water, bananen en muesli repen. Zo lief, al die leuke mensen die ons zo goed helpen. De tocht was mooi, al hebben we veel grote wegen, wat wel minder mooi is dan wat we gewend zijn. We stoppen nog in Calcata, een heel mooi dorpje op een rotspunt, waar we een ware attractie zijn. In het dorpje ervoor werden we zelfs gefilmd toen we erdoor kwamen fietsen. We puffen weer wat af, drinken veel water, Argi en ons calcium / magnesium zakje wat we aangeraden kregen door Hans Reitsma. Het werkt wel, wat uiteindelijk komen we bijna in Rome. 
Net voor onze camping komen we langs een mooi barretje waar ze heerlijk Italiaans ijs verkopen. Senn vindt dat we dat zeker verdiend hebben, dus we stappen en genieten samen van wat lekkers. 

En morgen, als alles goed is, gaat het gebeuren, dan fietsen we Rome in en staan we voor de middag op het St Pietersplein.... 






2 opmerkingen:

  1. Oeeeee spannend nog even en dan is het zover jullie droom komt uit ❤️ Geniet nog van de laatste 20 km. Voor je het weet is het voorbij en mogen jullie mega trots zijn op jullie prestatie 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Al zo dichtbij geweldig meid ik vind het top dat jullie dit bereikt hebben en jullie doel morgen waarheid word wens jullie heel veel geluk toe als jullie de st Pietersplein bereikt hebben

    BeantwoordenVerwijderen

We zijn weer thuis!

We zijn er weer! Gisteren om 15:15 uur fietsten we onze versierde straat in en werden we opgewacht door onze ouders en mijn broer, schoonzus...