Duitsland, wat ben je mooi...!

Het is nu 6:15 uur en ik zit voor onze tent deze blog te typen.. Lekker in het zonnetje, met uitzicht op onze was die gisteren nog niet droog was ;-). Ik werd wakker door het gekwetter van wel honderden vogeltjes waaronder een specht die tegen een boom aan het tikken was.

We hebben gelukkig weer een rustige nacht gehad. De laatste nachten waren wat spannend, met natte bedden en huilende jongens.. erg zielig voor onze jongens en ook lastig als je op een camping staat en je graag s ochtends weer vroeg verder wilt fietsen. Maar ook dat komt goed en worden we vanzelf handiger in ;-). 

We hebben inmiddels bijna 600 km gefietst en zitten in Oedheim, in de buurt van Heilbronn, aan de Neckar. Waarvan ik dacht dat het een beekje was, maar het bleek een hele rivier te zijn. De afgelopen dagen hebben we bezoek gehad. Marcel zijn ouders waren op visite. Ze zijn op vakantie geweest in Italië met de camper en kwamen ons opzoeken! Super leuk, gezellig en ook handig. We zijn enorm in de watten gelegd, met lekkere ontbijtjes, etentjes in een restaurant en heerlijke stoelen om even op te zitten. Erg fijn en vooral gezellig! Ze zijn nu naar hun laatste camping gereden en wij door naar deze camping. 

De Rijn hebben we al een aantal dagen achter ons gelaten.. Marcel en ik zeiden nog tegen elkaar, die gaan we vast missen, zo mooi vonden we het daar! Maar ook hier is het weer prachtig. Na de Rijn hebben we twee dagen op een camping gestaan in Leeheim aan een recreatie plas bij een grote speeltuin. In eerste instantie voor 1 nachtje maar we hadden het allebei eventjes een beetje gehad met het fietsen en alles wat we iedere dag 'moeten' doen en de jongens vonden het er heerlijk! De keuze was dus snel gemaakt om er een extra nachtje te blijven en eventjes 'vakantie' te vieren. Als we ons soms al afvragen of onze knullen het wel leuk vinden.. Mika zat op onze rustdag, met een hele speeltuin voor zich, om half 11 al in de fietskar te spelen en riep: 'papa, fietsen!!' 

In Leeheim hebben we onze dubbelgangers ontmoet. Een gezinnetje uit Schagen, 2 kinderen van 2 en 4 jaar, op de fiets naar Rome, ook vertrokken op 1 juni. Echt heel bijzonder en super toevallig! We komen elkaar nu al een paar dagen telkens weer tegen, onze kinderen kunnen fijn samen spelen. De vele ontmoetingen iedere dag zijn zowiezo een feestje. 

Op onze tent komen erg veel reacties.. is die niet heel zwaar? Mag ik eens binnen kijken? Wat heb je die snel staan.. (tegen Marcel dan hè ;-), wat een leuke en mooie tent. Hij is ook echt fijn en niet zwaar en zo heerlijk dat we er gewoon in kunnen staan. Zeker met kinderen echt een aanrader. 

We krijgen onderweg vaak de vraag waar we naartoe fietsen.. en als we dan zeggen naar Rome, moeten we het 9 van de 10 keer nog een keer herhalen en krijgen we een erg ongelovige blik haha.. zowiezo bijzonder hoe mensen reageren. Regelmatig merken we dat we onszelf bijna aan t verdedigen zijn, dat het echt wel leuk is voor onze jongens, dat we echt niet zo ver fietsen iedere dag.. maar soms, en dat is het leukste, als mensen echt reageren van, wauw, wat een avontuur. Daar leren de jongens veel van! Mooi, leuk dat jullie dat doen. En dat is ook exact wat wij ervaren. Onze knullen vinden t prachtig en leren zoveel. Senn wil alles weten van wat hij onderweg ziet. Inmiddels weet hij al wat windmolens zijn, waar de stroomkabels voor dienen, wat een sluis is en wat er vervoerd wordt op goederen schepen. Iedere dag nieuwe dingen leren, gewoon door om je heen te kijken. 

We vertellen ze ook dat we op avontuur zijn! Meestal is een avontuur leuk, maar soms ook niet en dat hoort er wel bij. 

'Wanneer gaan we weer naar huis mama?' heeft Senn een aantal keer gevraagd.. 'over 54 nachtjes' zeiden we op zijn verjaardag. Waarop hij zei, 'ohhh dat is lang, dan ben ik vast al 9 jaar! En vind je dat leuk? Jaaaa :-). 

Het gevoel om zo lang samen vakantie hebben, samen te kunnen genieten van alle avonturen, is echt een feestje. Dus ook vandaag weer op naar een nieuwe camping, een nieuwe route en leuke ontmoetingen...!