Eventjes wennen aan de warmte

Hele warme dagen dat zijn wij Nederlanders niet echt gewend.. of zeg maar gerust: helemaal niet gewend. Vooral Mika heeft erg veel moeite gehad om te wennen en is eventjes flink ziek geweest. Op de ochtend dat wij naar het Gardameer vertrokken was hij wat koortsig en dan bleef zo gaan met ups en downs. Aan het Gardameer werd het helaas erger en dan helpt het niet als het 35 graden is. Eergisteren hebben we dan ook besloten naar een argroturismo te gaan in Verona, waar we lekker binnen konden, wat meer beschut en met bedden waar hij fijn beter kon worden. Een super beslissing, want inmiddels is Mika weer helemaal fit, zijn grapjes en streken zijn weer terug dus vandaag konden we onze tocht weer verder vervolgen. 

De eerste dag aan het Gardameer was wel echt prachtig! Het was een korte route er naartoe en het uitzicht vanaf de bergen was fenomenaal! We hebben een aantal uurtjes in Torbole doorgebracht. Het Gardameer hebben we al vaker gezien maar om daar met de fiets aan te komen is toch veruit de meest bijzondere. De vorige keer waren we daar met Senn en was ik net 7 weken zwanger van Mika. Toch wel echt veel veranderd in 3 jaar tijd. Onze jongens zijn al zo groot en mijn business is enorm gegroeid. We moesten nog super goed opletten op wat we uitgaven en nu kunnen we gewoon 2 maanden op reis. Fijn om daar even bij stil te staan en te bedenken wat er kan veranderen in korte tijd. Echt wel bijzonder en leuk om dat te beseffen. 

Na een mega grote pizza als lunch hebben we in de loop van de middag de boot gepakt naar Garda. Deze boot vaart over het Gardameer en meert aan bij een aantal plaatjes. Erg mooi en voor onze jongens ook leuk om een keer met de boot te gaan. 

Het moment dat we uit de boot stapten in Garda was wel een cultuurshock voor ons. Van rustige kleine campings naar een enorm toeristisch gebied, super warm en druk. We hadden een leuke (maar heel grote) camping gevonden in Lasize met een heel groot en mooi zwembad en een zandstrand bij het meer. We moesten een beetje wennen aan de drukte en toen ook Mika nog zieker werd voelden we ons niet fijn. Gelukkig kregen we super veel hulp van de mensen op de camping. Zo bijzonder hoe iedereen dan helpt en meedenkt. Erg fijn om dat te ervaren. 

De volgende dag hebben we bij en in het zwembad doorgebracht. Senn blijkt een echt waterratje te zijn! Hij geniet enorm van ieder zwembad, springt, duikt en durft alleen van de glijbaan. Voordat we op vakantie gingen was dat nog heel anders, het is mooi om die ontwikkeling van dichtbij mee te mogen maken. 

Helaas ging later op de middag de koorts van Mika weer omhoog en hebben we ons vooral zorgen gemaakt en een appartement gezocht voor de dagen erna. Na een kort nachtje zijn we in alle vroegte voor de ergste hitte van de camping vertrokken op weg naar Verona. Het ging vlot tot de laatste 5 km want we bleken toch wel echt op een heuvel te zitten en de klim er naartoe was behoorlijk pittig. Zo'n 3,5 - 4 km klimmen, die hadden we even niet ingecalculeerd. Maar goed, niet teveel bij nadenken en gewoon trappen dan kom je vanzelf boven! En dat lukte ons dus ook. Helemaal bezweet en met twee rode boeien werden we opgewacht door Monica, een erg vriendelijke Italiaanse dame die onze kamer al helemaal klaar had. Het was er prachtig, heerlijk rustig en een keuken waar we lekker zelf zouden kunnen koken. Alleen dan heb je wel eten nodig om iets klaar te kunnen maken (wat we niet hadden) en laat die winkel nu net beneden in het dal zijn ;-). Ik besluit na onze siësta en een lekkere lunch, die we wel hadden, samen met Senn eventjes boodschappen te gaan doen. Dat eventjes werden ruim 2 uur, maar het lukte wel. Ook nu weer, gewoon door blijven trappen, dan kom je vanzelf boven haha. Marcel toverde een heerlijk gezonde maaltijd op tafel en Mika kon gelukkig alweer lachen en we zagen langzaam zijn streken weer terug komen, het ging dus de goede kant op. 

We wilden Mika nog graag een dagje uit de zon houden en met Senn wel iets leuks gaan doen. We besluiten dat ik samen met Senn een dagje naar Verona ga. Dat is overigens 1 van de dingen die wij mee naar huis nemen vanuit onze reis. We willen vaker 1 op 1 aandacht aan onze jongens geven. We vinden dat allebei zo'n bijzondere momenten dat we dat zeker meer gaan doen. Zo ook gisteren, we hebben een beetje geshopt, wat rondgefietst door stad, samen op het terras gezeten en s middags lekker aan het zwembad gelegen. Het was heerlijk! Senn was er wel moe van geworden want na 5 min viel hij al in slaap op de fiets en heeft hij in mijn armen zeker een half uur geslapen langs de kant van de weg. Uiteraard moest er daarna nog een keer geklommen worden (het werd iedere keer makkelijker trouwens ;-)) en waren we weer fijn met ons viertjes. En Mika, die was inmiddels weer helemaal fit dus wij konden vandaag onze tocht vervolgen. Enne... het is zo fijn om weer lekker onderweg te zijn. 

Ps.. mijn berichtjes worden automatisch op fb geplaatst (heb ik zo ingesteld), maar ik kan de reacties niet lezen. Super leuk om ze dadelijk achteraf wel te lezen, maar dan weten jullie waarom ik daar nu niet op reageer. Heb me uitgelogd bij fb en weet mijn wachtwoord niet meer haha.